Xoves 21 de xaneiro de 2010, “Paremos o decretazo contra o galego”

Desde Ábrete de orellas, apoio a manifestación de mañá xoves día 21 contra o Borrador do Decreto para o Trilingüismo no ensino:

- porque non me cabe na cabeza que se poda ser tan ousado como para rexeitar tan á lixeira a Lei de Normalización Lingüística, un exemplo de acordo entre as 3 forzas políticas con representación parlamentaria cando o actual Presidente da Xunta era Vicepresidente. O goberno anterior sacou un decreto para cumprir esa lei, cousa que non se estaba a facer. Se iso é crear un conflicto…

- porque me parece unha mostra total de irresponsabilidade trasladar aos pais e a comunidade educativa esa pataca quente. Esa confrontación que cociñou o PP durante a campaña electoral coa colaboración de canles de información de carácter nacionalista español. Canles non só de fóra de Galiza, pois aquí hainas ben acomplexadas e/ou interesadas. Sen dúbida, esa é a idea de España que rexeito: a imperialista, a mentirosa, falsamente unificadora, insensible ou irrespectuosa cara ao que non entende ou non quere entender. Seica recuperamos complexos que algúns, ilusos, pensabamos reducidos.

- porque (e isto vai adicado ao sumo opinador de La Coz a Galicia que tan perseguido está polo nacionalismo, periférico, claro está) aínda que talvez o xeito “formal” de tratar o galego que emprega o actual goberno non sexa exterminar directamente a lingua, hai moitos xeitos de librarse deste problema. Léase, arrinconando, prexuizando ou desprestixando. Recoñezo que me dá bastante noxo o neopijismo urbano que denosta o que vén do rural, que curiosamente sempre foi o núcleo principal de resistencia do galego. E falo de resistencia ante a abafante presenza do castelán na nosa vida cotiá.

- porque unha maioría escasa (+1) de parlamentarios non ten o dereito moral para equipararse a unha maior oposición (cómpre poñerse á altura e decir que os partidos que puxeron en práctica o decreto en vigor acadaron máis votos?).

- porque non me podo fiar dun goberno que actuou covardemente ao presentar esta trapallada do trilingüismo ás 19h do 30 de decembro. Máis aínda, un goberno que ten coma portavoz e altos cargos a políticos que se manifestaron canda ese grupúsculo falsamente bilingüe e que nunca merecería nin 2 minutos nuns medios de comunicación normais. Fóse por sentir o que alí se pedía ou por obter unha puñada de votos, compartiron espazo con xente da Falanxe e buses vidos doutras partes de España. Por que?

Por pedir que non quede:

- que escoiten (non chega con ouvir) a quen saben,

- que rectifiquen a pesar de non ser sabios,

- que cumpran coa lei e o estatuto de autonomía,

- que asuman as súas funcións en troques de trasladar o problema que eles crearon, e a responsabilidade de solventalo, a centros educativos e proxenitores.

- que deixen de mentir sobre os moitos colectivos defensores do galego, pois non son só "nacionalistas" ou "extremistas",

- que promovan a normalización no uso do galego e practiquen o exemplo, pois hai conselleiros que cobran do pobo e son analfabetos en galego.

- que manteñan o galego coma requisito para traballar nas institucións públicas do país,

- que non usen o inglés como bote de fume e si fagan o esforzo de reducir o número de alumnos nas aulas desa materia,

- que inclúan portugués no ensino secundario (non é un absurdo que estea máis fomentado en Estremadura?)

Un mínimo sobre o que comezar a mellorar o noso sistema educativo sería conseguir a verdadera competencia nas dúas linguas. Xa que logo, non podemos baixar dun mínimo de 50 % en castelán -50 % en galego, pois son as dúas linguas oficiais. Si, mais falemos de “mínimo”, porque está ben claro cal está en clara necesidade de ser potenciada: o galego é a nosa lingua propia e non vive nunha situación normalizada. Por normalidade entendo que o emprego dunha lingua non estea condicionado por contextos ou eidos, senón pola mera escolla do individuo. Porén, para escoller hai que saber. Que liberdade hai sen coñecemento?

Pepe Cunha,

responsable de Ábrete de orellas.com,

licenciado en Filoloxía Inglesa,

galego de contexto urbano,

educado en castelán,

neofalante desde hai moitos anos e

estudante doutras linguas.